خداوندا !
تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم,
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزو ها را,
مبادا گم کنم اهداف زیبا را,
دلم بین امید و نا امیدی میزند پرسه,
می کند فریاد
مرا تنها تو نگذاری خداوندا...

ما را با هم بخوان به سوی خود

ما را ببر به سمت نور

بیا گذر کنیم از این دیار

بیا سفر کنیم به راه دور

به قصد عاشق شدن

به قصد تو

به قصد خدا

تا انتهای ما شدن

از مرز من کنیم عبور

شما که آهسته میخوانید قنوت گریه هاتان را
میان ربنای سبز دستانتان دعایم کنيد

رواق منظر چشم و دل من اشیانه توست 

کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست

پرنده دلش را روانه آشيانه دل من كرد...

با گرم ترين احساس به دنبالم آمد...

من هم ايمانش را.... صداقتش را...رازداري اش را ...مهرباني و محبتش را...

تمام وجودش را باور كردم...

به همراه هم سفري به اوج آسمان ها را آغاز خواهيم كرد

سفري پر از محبت و عشق و علاقه...

سفري پر از احساس سه طرفه...

خدا ، همراهم ، من...

پر باز میکنیم...

پرواز میکنیم تا اوج...

تا عشق...

تا خدا...

میدانم که میرسیم..

در طالع مان نیک بختی همراهی عارفانه است...

خدا با ماست...باکی نیست...

پیش به سوی مقصد..

 خدا رو صد هزار بار شکر بخاطر داشتن مهربان ترین همراه دنیا ...

خدایا شکرت که با همه کاستی هام ... باز هم منو دیدی و  پرنده مهربان  رو سر راهم قرار دادی

،  بهترین و پاک ترین همراه دو عالم رو...

تا با هم به سمتت پرواز کنیم...

خدایا هزارها هزار بار شکرت...