کاش وقتی آسمان بارانی است
از زلال چشم‌هایش تر شویم
کاش دلتنگ شقایق‌ها شویم
به نگاه سُرخشان عادت کنیم
کاش شب وقتی که تنها می‌شویم
با خدای یاس‌ها خلوت کنیم
کاش گاهی در مسیر زندگی
باری از دوش نگاهی کم کنیم
کاش مثل آب، مثل چشمه سار
گونه نیلوفری را تر کنیم
ما همه روزی از اینجا می‌رویم
کاش این پرواز را باور کنیم
کاش با حرفی که چندان سبز نیست
قلب‌های نقره‌ای را نشکنیم
کاش هر شب با دو جرعه نور ماه
چشم‌های خفته را رنگی زنیم
کاش بین ساکنان شهر عشق
ردپای خویش را پیدا کنیم
کاش اشکی قلبمان را بشکند
با نگاه خسته‌ای ویران شویم
کاش وقتی آرزویی می‌کنیم
از دل شفافمان هم رد شود
مرغ آمین هم از آنجا بگذرد
حرف‌های قلبمان را بشنود
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم
هيچوقت تنها نيستمنویسندگان
آرشیو
--
آمار سایت
کدهای اختصاصی